Chrissie van der Meijden: “Ronselen gebeurt niet meer alleen op de hoek van de straat”

Drugs dealen. Hoeveel jongeren komen hiermee in aanraking?

“Hoe groot de groep momenteel is, blijft een beetje giswerk. Ervaring in heel Nederland leert dat jongeren al op jonge leeftijd bekend zijn met drugsgebruik en -handel. Ze zien veel van wat er om hen heen gebeurt. Soms zijn ze zelf weleens benaderd of zien ze het bij vrienden gebeuren, op de sportclub en ook op school.”

Als ze er eenmaal in zitten, is het vast lastig er weer uit te komen.

“Precies. Daarom zetten we zo sterk in op het voorkomen dat jongeren in het criminele circuit terecht komen. We willen dat ze de signalen herkennen wanneer ze geronseld worden en hier weerbaar tegen zijn. Jongeren worden echt niet alleen geronseld in het donker op de hoek van de straat. Dit gebeurt ook onderling tussen vrienden of als ze op de bank naast hun ouders zitten via sociale media door een berichtje. Daarvoor moeten we die groep eerst herkennen. Dat kan door extra alert te zijn wanneer de jongeren op hun kwetsbaarst zijn voor invloeden van buitenaf. Daarom werken we graag samen met scholen. Docenten zien heel veel. Die kennen de houding van een leerling, met wie diegene in de pauze chillt, maar ook wanneer de leerling zich steeds minder laat zien in de klas.”

Dealbreakers gaat over meer dan signaleren, toch?

“Zeker, Dealbreakers gaat ook over handelen. We geven tools aan zowel de jongeren, leraren en ouders om de dialoog te beginnen. We werken samen met verschillende organisaties en zorgen voor elke school en voor elke leerling dat er met maatwerk wordt gekeken naar wat deze persoon en zijn of haar netwerk nodig heeft om weer op het juiste pad te komen.”

Kan ‘helpen’ voor een vriend, klasgenoot of ouder wellicht ook voelen als ‘klikken’ of zelfs ‘aangeven’?

“Als iemand in je omgeving zich in de drugscriminaliteit begeeft, krijgt diegene al snel het label van dader. Maar wij blijven ons altijd afvragen per situatie of ze niet ook slachtoffer zijn. Vaak worden ze erin geluisd. Vooraf hebben jongeren geen idee waar ze in terecht komen. Het is heel belangrijk om het menselijke ervan blijven zien. Een positief perspectief bieden in plaats van repressief afstraffen als dat passender is. Daarom spreken wij nadrukkelijk over hulp.”

Hoe kunnen scholen zich aansluiten bij jullie?

“Scholen die belangstelling hebben voor het onderwerp, ermee aan de slag willen, kunnen via hun gemeente vragen naar interventies. Een voorbeeld daarvan is de Escape Room ‘Foute Centen’. Deze kan in de klas met leerlingen en leerkrachten gespeeld worden. Op deze manier ontstaat er vaak een dialoog waarin duidelijk wordt wat de leerlingen weten over dit onderwerp en welke ervaringen ze hebben.”